Eğitim Şart! İyi de Nasıl?

İK profesyonellerinin en önemli gündemlerinden bir tanesi de hiç kuşkusuz çalışanın gelişimi. Bir taraftan özellikle genç kuşağın gelişim beklentisini karşılamak,diğer yandan şirket hedeflerine destek verecek öğrenim ve gelişim ivmesini yakalamak için doğru eğitim programlarının tasarlanmasına ciddi enerji ve para harcanıyor. Hal böyle iken özellikle teknik olmayan,davranışa yönelik eğitimlerin,beklenilen hedeflere ne denli hizmet ettiği noktası özellikle patronların kafasında genellikle soru işareti barındırıyor.

Uzun yıllardır çok sayıda eğitim almış ve profesyonel olarak eğitmenlik yapan bir kişi olarak konuya ilişkin tespitlerimi paylaşmak isterim.

Öncelikle eğitimin pazarlaması doğru yapılmalı. Katılımcılar “Bu kadar işin arasında nereden çıktı?” ya da “Bir hafta sonumuz var,ona da göz dikiyorlar.” duygusunu taşıdıklarında eğitmen olarak maça 1-0 yenik başlıyorsunuz. Bu iş,İK’nın birkaç gün öncesinde e posta atıp “eğitime geline” şeklinde ferman buyurmasıyla yapılmamalı. Eğitim bir ürünse,katılımcıların bunun için şu veya bu şekilde bedel ödemeye gönüllü olmalarını sağlayacak bir satış yöntemi gerekiyor.

Öte yandan anlattıklarını deneyimlememiş bir eğitmen yeterince güven vermiyor. Teorinin pratikteki yansımalarını yaşamış olmanın avantajı büyük oluyor.

Bir diğer konu, yetişkin eğitimlerinde sonuç almak için öğretme refleksi ile değil fark ettirme refleksiyle çalışmak gerekiyor;çünkü öğrenilenler unutulabilirken fark edilenlerin içselleşerek davranışa dönüşümleri daha kolay olabiliyor. Oyunlarla eğitim,çok uzun yıllardır popüler olmakla birlikte o oyunların ehil olmayan kişiler tarafından oynatılması,sadece hoş vakit geçirme ile sonuç buluyor. İş de tam da bu noktada derinlemesine uzmanlık devreye giriyor. Psikodrama yöntemleri ile sahnelenen canlandırmaların bireyde farkındalık yaratmasını sağlamak,ayrı bir uzmanlık gerektiriyor. Ancak önemli bir ayrıntıyı da gözden kaçırmamak lazım. Sonuç olarak şirketlerin eğitim tasarımındaki öncül amaçları iş sonuçlarına katkı sağlanması. Bu hedef ardıl amaç haline geldiğinde olay sadece kişisel gelişim boyutunda kalabiliyor. O yüzden iş hayatına yönelik profesyonel uzmanlık ile psikolojik boyuta yönelik uzmanlığın harmanlanmasıyla oluşturulan bir tasarım gerçekten amaca hizmet ediyor.

Yazar: Çınla Sarıkaya